De Boo wil het ook op het WK laten zien: 'Ik ga gewoon kneiterhard rijden'

De Boo stond vrij nuchter aan de start van de kortste sprintafstand. 'Gewoon lekker rijden,' gaf hij zichzelf zondagochtend van tevoren mee, een paar uur voor de 500 meter. 'Dan komt er hopelijk weer een supersnelle tijd uit. Zo ben ik er vorig weekeinde (bij de NK, red.) ook ingevlogen.' Op dat NK reed De Boo sensationeel naar twee nationale titels in twee persoonlijke records, op zowel de 500 als de 1.000 meter. Zo snel als toen ging het dit weekeinde niet. Met 34,48 bleef de Reggeborgh-rijder vier honderdsten boven zijn eigen toptijd.

'De rit van het NK voelde beter. Dus het kan nog harder, denk ik. Bij de teamsprint merkte ik het ook al: ik ben net niet helemaal lekker van de lijn af. Maar voor nu ben ik echt heel tevreden,' zegt De Boo. 'Nederlands kampioen worden voelde al supergoed en dit was weer een tandje erbij. Er komt zo'n kabaal van het publiek. Dat geeft een goed gevoel.'

Met elf van de veertien titels werden de EK afstanden zoals verwacht vooral een Nederlands feestje. Zonder de schaatsers uit Azië en Noord-Amerika, en de door de Oekraïne-oorlog geweerde Russen, klonk het Wilhelmus haast na elke afstand.

Het schaatsseizoen gaat over drie weken verder in Salt Lake City op het snelste ijs ter wereld. Patrick Roest acht een verbetering van het wereldrecord op de 5.000 meter, de 6.01,56 van Nils van der Poel, 'niet onmogelijk', maar richt zich eerder op het zestien jaar oude Nederlands record van Sven Kramer (6.03,32).

Zo minutieus heeft De Boo nog niet vooruitgekeken. De ervaring van het ijs in Salt Lake wordt nieuw voor hem. Hoe snel het kan gaan in de ijle lucht, weet hij niet. 'Ik wil er gewoon weer kneiterhard rijden. De laatste wereldbekers reed ik al wel goed, maar nog niet supergoed. Dat wil ik laten zien.'