Ayase Ueda heeft uitgelegd waarom hij de laatste weken wél imponeert bij Feyenoord. Tegenover Japanse media, aangehaald door SoccerNews.nl, noemde de spits volledige fitheid, strakkere automatismen en een heldere rol in de drukzetting als belangrijkste oorzaken.
Zijn toelichting past bij het beeld op het veld: Ueda beweegt agressiever in de diepte, komt vaker in de box en rondt sneller af in één of twee balaanrakingen. Voor Feyenoord betekent het een breder gedragen doelpuntenproductie en minder afhankelijkheid van één aanspeelpunt voorin.
Ueda’s eigen uitleg: fitheid, timing en pressing
Ueda kampte in zijn eerste maanden in Rotterdam met fysieke terugslagen, waardoor ritme en timing ontbraken. Nu hij belastbaar is en volle trainingsweken maakt, zijn zijn loopacties en sprints in de laatste dertig meter constanter. Daardoor komt hij vaker vóór zijn tegenstander op de eerste paal en maakt hij betere keuzes bij lage voorzetten.
Volgens Ueda ligt het tweede verschil in de pressing: hij start de druk niet meer te vroeg, maar schermt eerst de passlijn naar de zes af en dwingt de opbouw naar een flank. Die disciplineregel zorgt ervoor dat Feyenoord hoger kan insluiten, terwijl de afstanden tussen de linies kort blijven. Pas na het kantelen zet Ueda door, waardoor het elftal samen kan uitschuiven en er korte velddelen ontstaan om de bal te heroveren.
“Ik ben weer volledig fit en herken de momenten waarop we druk zetten. Mijn sprints en loopacties zijn nu synchroon met de ploeg, daardoor kom ik beter in scoringsposities,” aldus Ueda in de door SoccerNews.nl aangehaalde uitleg.
Wat er veranderde in zijn rol bij Feyenoord
In balbezit kiest Ueda vaker voor diagonale loopacties tussen centrale verdediger en back, in plaats van statisch in het centrum te blijven. Daarmee opent hij de halfspace voor de nummer tien, terwijl hij zelf het strafschopgebied binnendringt op het moment van de voorzet. Dat levert zuiverdere kansen op: lage cutbacks en voorzetten op kniehoogte die vragen om één contact.
Bij teruggezakte tegenstanders fungeert hij als kaatser met een beperkte radius: één aanraking terug, meteen daarna herpositioneren achter de laatste lijn voor de tweede bal. Die discipline voorkomt onnodige balverliezen met de rug naar het doel, iets wat hem in zijn beginperiode vaker overkwam. Het gevolg is meer continuïteit in de aanvallende fase en een hogere bezettingsgraad in de zestien.
Ook in de restverdediging is zijn rol aangescherpt. Ueda blijft na een mislukte aanval niet hangen in de punt, maar sluit kort aan op de controlerende middenvelder om de counter-as dicht te zetten. Dat reduceert de ruimte voor de eerste tegenstoot en houdt Feyenoord in controle over het midden.
Cijfers op het veld: kanskwaliteit en beslissende acties
De meest tastbare verschuiving is te zien in de kwaliteit van zijn schoten. Ueda neemt minder pogingen van buiten de zestien en verplaatst zijn volume naar het gebied tussen de penaltystip en de eerste paal. Daar is zijn afronding het scherpst en is de keeper kwetsbaarder op lage inzet.
Zijn balcontacten in de box zijn bovendien functioneler: minder aannames met het gezicht van het doel af, meer één keer raken richting de hoek. De looplijnen naar de tweede paal bij hoge voorzetten zijn beter getimed, wat hem vrije kop- of volleykansen oplevert. In combinatie met het betere positiespel rond de zestien stijgt zo zijn rendement per gespeelde minuut.
Ook in beslissende acties buiten het scoren valt winst te noteren. Ueda forceert vaker corners door gecontroleerde afronding op de keeper of het blok, waardoor standaardmomenten toenemen. Dat geeft Feyenoord extra dreiging in fases waarin open spel even stokt.
Ueda en de concurrentie voor de spitspositie
De opleving van Ueda verandert de pikorde in de voorhoede en geeft de technische staf tactische opties per wedstrijdbeeld. Tegen hoog drukzettende tegenstanders kan hij starten vanwege zijn diepteloop en het vermogen om eerste ballen door te spelen onder druk. In wedstrijden waar de tegenstander laag zakt, wordt zijn timing op de voorzet en het één-aanraking-afmaken belangrijker.
Deze veelzijdigheid beïnvloedt ook wisselpatronen. Feyenoord kan eerder in de tweede helft van profiel wisselen zonder de structuur te verliezen: van aanspeelpunt naar diepte of andersom. Dat vergroot de kans om in de slotfase wedstrijden open te breken of juist vast te zetten op de tegenhelft.
Voor de selectieopbouw op de langere termijn is het relevant dat Ueda nu aantoont een constante bijdrage te kunnen leveren. De noodzaak om in de winterstop een extra spits te halen neemt af, waardoor budget naar andere posities kan verschuiven. Het schept bovendien gezonde concurrentie en houdt het niveau op de training hoog.
Wat zegt dit over Feyenoords lijnen in scouting en ontwikkeling?
Ueda kwam over vanuit de Belgische competitie, waar hij al excelleerde in intensiteit en pressing. Feyenoord investeerde daarmee niet alleen in goals, maar in een profiel dat past bij het hoge baltempo en de verticale opbouw. De huidige ontwikkeling bevestigt dat de club spelers tijd en context biedt om door te groeien tot volwaardige basisspelers.
De staf heeft het profiel aangescherpt rond Ueda, in plaats van hem te dwingen tot een compleet andere rol. Met heldere taken in drukmomenten, gedefinieerde loopzones in de zestien en herhaalbare patronen in voorzetmomenten krijgt hij herkende situaties. Dat is precies waar spitsen op floreren: repeterende keuzes, weinig frictie in aanname en afwerking.
Voor de top van de Eredivisie, waar details in positionering en tempo beslissend zijn, bewijst dit opnieuw dat geduld in integratie loont. Het rendement komt zodra fitheid, automatismen en rolzuiverheid samenkomen. Ueda belichaamt die drie-eenheid nu zichtbaar.
Betekenis voor de titelrace en Japanse nationale ploeg
Met een productieve Ueda beschikt Feyenoord over meerdere routes naar goals: via lage cutbacks, penetrerende loopacties en heroveringen hoog op het veld. Dat maakt de ploeg minder voorspelbaar in de fase waarin tegenstanders de opbouw proberen af te knijpen. In duels waar het verschil klein is, leveren die varianten punten op.
Voor Japan is het waardevol dat een centrumspits wekelijks op hoog niveau speelt én scoort. In kwalificatiewedstrijden en toernooien vraagt het spel van de Samurai Blue om een negentien die pressing kan leiden en tegelijk efficiënt is in de box. Ueda’s huidige vorm past naadloos in dat profiel.
De kruisbestuiving is duidelijk: ritme in Rotterdam vertaalt zich naar scherpte in interlands, en andersom brengt internationale speeltijd vertrouwen mee terug naar de club. Zo ontstaat continuïteit op beide fronten. Dat is precies wat je van een international op de spitspositie verwacht.
Vooruitblik: waar Ueda en Feyenoord het verschil kunnen maken
De komende weken wacht een compacte kalender met topduels en lastige uitwedstrijden tegen ploegen die de ruimtes klein houden. Feyenoord zal Ueda’s diepte en zijn één-timing afwerking nodig hebben om defensief georganiseerde tegenstanders te slopen. De sleutel wordt de snelheid waarmee de bal naar de flank en terug het strafschopgebied in gaat.
Individueel ligt de volgende stap voor Ueda in het verhogen van zijn betrokkenheid bij kansen per 90 minuten zonder onnodige risico’s in de opbouw. Blijft hij zuinig aan de bal en behoudt hij zijn loopvolume, dan dwingt hij structureel een basisplaats af. Voor de staf is het zaak die automatismen vast te houden met herhaalbare patronen op de training.
Als Ueda deze lijn doortrekt, verstevigt Feyenoord zijn positie in de kopgroep en houdt het marge in weken met drie duels. Zijn uitleg is vertaald naar uitvoering; de komende serie wedstrijden zal bepalen hoeveel punten dat concreet oplevert. De contouren zijn er, nu is het aan de spits om ze wekelijks in te kleuren.