PSV wijzigt zijn basiself voor de Eredivisie-kraker tegen Feyenoord. Trainer Peter Bosz neemt een opvallend besluit in het hart van het elftal: Joey Veerman begint op de bank, meldt SoccerNews.nl. De Eindhovenaren kiezen daarmee voor meer loopvermogen en intensiteit op het middenveld, met Jerdy Schouten als anker en Ismael Saibari en Guus Til als lopende achten.
De ingreep is aanzienlijk omdat Veerman onder Bosz vaak het spel versnelde in de opbouw. Tegen Feyenoord weegt de staf controle zonder bal zwaarder dan extra creativiteit. Dat zet de toon voor een PSV dat de duels wil winnen vóórdat ze beginnen: in de pressing, in de omschakeling en in de restverdediging.
Vermoedelijke opstelling PSV tegen Feyenoord
De vermoedelijke basisformatie volgens de berichtgeving: een 4-3-3 met duidelijke taken per linie. PSV kiest voor zekerheid achterin, een lopend en duelkrachtig middenveld, en directe dreiging vanaf de flanken richting Luuk de Jong.
- Doel: Walter BenÃtez
- Verdediging: Jordan Teze, André Ramalho, Olivier Boscagli, Patrick van Aanholt
- Middenveld: Jerdy Schouten; Ismael Saibari, Guus Til
- Aanval: Johan Bakayoko, Luuk de Jong, Hirving Lozano
Veerman fungeert als eerste wisseloptie voor controle in balbezit of dode spelmomenten. Ook Mauro Júnior en Ricardo Pepi geven Bosz varianten voor een ander wedstrijdverloop.
Waarom Bosz juist nu breekt met zijn vaste middenveld
Feyenoord dwingt een hoog wedstrijdtempo af met agressieve pressing en snelle dieptepassingen. In dat krachtenveld krijgt Schouten de rol van enige zes om de as te sluiten, intercepties te verzorgen en de eerste pass vooruit te spelen.
Saibari en Til leveren meters en diepgang tussen de linies. Zij kunnen druk zetten op de opbouw, maar ook direct aansluiten bij De Jong in de zestien. Daarmee verkleint PSV de afstanden in het team en beperkt het de ruimte voor countermomenten tegen.
De keuze is tactisch: minder risico in de eerste fase van de opbouw, meer zekerheid in de restverdediging en een middenveld dat duels kan blijven winnen in minuut 85 zoals in minuut 5. Bosz schuift de balans nadrukkelijk richting intensiteit.
Het plan zonder bal: pressing en restverdediging
PSV wil Feyenoord hoog vastzetten met een duidelijke trigger op de eerste pass. De Jong schermt de opbouwas af, terwijl Bakayoko en Lozano op het moment van spelen agressief naar binnen jagen om de bal naar de flank te dwingen.
Daarachter stuurt Schouten de linies: Teze doortrekken op de winger, Boscagli en Ramalho compact op de as, Van Aanholt bewust iets lager voor het tweede balbezit. Zo blijft de rugdekking intact bij verlies.
Belangrijk is de restverdediging bij eigen aanval. Eén van de achten blijft steeds achter Schouten hangen om counters te breken, zodat PSV niet in open veld hoeft te verdedigen tegen snelle diepteloopacties.
Wat PSV wint — en inlevert — zonder Veerman
Zonder Veerman verlaat PSV een deel van zijn verfijning in de laatste pass. Zijn traptechniek op standaardsituaties en diagonale ballen door de as zijn vaak beslissend. Dat rendement lever je in door hem te banken.
Daar staat tegenover: meer duel- en loopkracht op tien- en achtposities. Saibari kan onder druk een man passeren en direct de diepte zoeken; Til is doeltreffend in het strafschopgebied en jaagt door op tweede ballen. Dat past bij de planmatige pressing die Bosz wil.
Bij dode spelmomenten verschuift de verantwoordelijkheid naar Bakayoko en Lozano voor de voorzet, met Boscagli als alternatieve nemer vanaf de linkerkant. PSV behoudt zo variatie in corners en vrije trappen.
De rol van de flanken en Luuk de Jong
De aanval draait om directe service op De Jong, die als kapstok fungeert en in de zestien zijn loopacties afstemt op de eerste paal en de ruimte achter de penaltystip. Zijn rol is ook defensief: de pressing richting de flank forceren.
Bakayoko moet de diepte achter de back aanvallen en snel voorzetten met links én rechts kunnen geven. Lozano zoekt eerder de diagonale loop naar binnen, met Van Aanholt over de buitenkant om de overlapping te verzorgen.
Als de wedstrijd vraagt om meer controle in de as, kan Veerman na rust inbrengen het ritme veranderen: lagere tempo’s, geduldige opbouw en slimme switches om Feyenoord uit elkaar te trekken. Dat scenario staat klaar op de bank.
Betekenis voor PSV’s koers in topduels
De keuze van Bosz markeert een pragmatische lijn: eerst het duel managen, daarna pas versieren. PSV legt de nadruk op het winnen van tweede ballen, het verkorten van de afstanden en het limiteren van risico in de eerste fase.
Dat past bij het patroon van topwedstrijden waarin de ploeg eerder ruimte weggaf in de omschakeling. Door het middenveld te herijken, verkleint PSV de kans op open situaties tegen een tegenstander die leeft van tempo en diepte.
In het grotere plaatje is dit een signaal aan de selectie: basisplaatsen zijn ondergeschikt aan het plan van de week. Concurrentie wordt uitgesproken, zonder de hiërarchie van leiders als De Jong en Boscagli aan te tasten.
Vooruitblik: keuzes aan de zijlijn en het vervolg
De eerste beslissingen vallen al bij de aftrap: lukt het PSV om Feyenoord direct op te sluiten, dan kan de wedstrijd op PSV-voorwaarden worden gespeeld. Slagen de Eindhovenaren niet in de eerste pressing, dan ligt het tempo open en wordt de bank met Veerman een snel alternatief.
In de tweede helft zijn de wisselminuten cruciaal. Bosz kan dan schakelen tussen intensiteit (Saibari/Til) en regie (Veerman), of voor extra diepte kiezen met Pepi naast De Jong voor een 4-4-2-slotfase.
De inzet is groter dan drie punten: dit duel kleurt de verhoudingen aan de top en geeft richting aan PSV’s keuzes voor de komende maanden. Het plan is helder — nu moet het op het veld worden uitgevoerd.