Michiel Kramer heeft zich uitgesproken over een incident in de Eredivisie en spaart de hoofdrolspelers niet. Aan de talkshowtafel noemde de spits de betrokkenen “twee griezels” en voegde eraan toe: “Ik begrijp het niet.” Daarmee zet Kramer de toon in een discussie die verder gaat dan één moment: het gaat over gedrag, voorbeeldfunctie en de grens tussen winnen en provoceren.
De kritiek van Kramer raakt clubs en spelers direct. Dergelijk gedrag kan leiden tot boetes, schorsingen en interne maatregelen. Voor trainers en captains is het opnieuw een signaal dat afspraken over rolverdeling, communicatie in emotionele fases en respect voor tegenstanders scherper moeten.
Wat Michiel Kramer precies stoort
Kramer stoort zich niet aan hard voetbal, maar aan what happens next: het onnodig uitdagen van tegenstanders en publiek na het laatste fluitsignaal. In zijn woorden ondermijnt dat het team en de competitie. Het was niet de overtreding of de sliding die hem irriteerde, maar de minuten erna: gebaren, schreeuwen in gezichten en een zoektocht naar camera’s.
De spits was duidelijk over de beeldvorming en het effect in de kleedkamer. Spelers die in de slotfase de controle verliezen, laten hun ploeg achter met de rommel: opstootjes, kaarten en een KNVB die meekijkt. Kramers boodschap was daarmee even simpel als hard: win het duel, loop weg en laat het scorebord spreken.
“Twee griezels. Ik begrijp het niet. Als je gewonnen hebt, vier je met je eigen mensen. Je gaat niet zoeken naar gezeik.”
Waarom dit nu speelt in de Eredivisie
De Eredivisie is dit seizoen sneller, fysieker en emotioneler in de eindfase van wedstrijden. Intens pressing, veel omschakelmomenten en striktere blessuretijd zorgen voor meer nervositeit in minuut 90+. Spelers komen vaker in situaties waarin één beslissing — een tackle, een penalty, een provocatie — een wedstrijd en het narratief eromheen bepaalt.
Kort lontje betekent vaker massale confrontaties. Scheidsrechters hanteren strenger beleid tegen provoceren, wegduwen en ‘confrontational behavior’ na fluitsignalen. De grens tussen vieren en uitdagen is dun, en de arbitrage kijkt nadrukkelijk naar intentie, looplijnen en lichaamstaal.
Clubs kennen het effect. Eén uitschieter kan beeldvorming van maanden ongedaan maken: reputatieverlies, een extra wedstrijd zonder sleutelspeler en een uitvak dat je de rest van het seizoen niet meer met rust laat.
De rol van trainers en captains: afspraken, hiërarchie en cooling-down
Dit is leiderschapsterrein. Trainers benoemen doorgaans duidelijk wie spreekt, wie wegtrekt, wie ordent. De captain is in de slotfase de scheidslijn tussen oplaaien en afkoelen: hij bepaalt of de ploeg richting vak gaat of juist wegloopt van een beginnend opstootje. Zonder hiërarchie ontstaan de taferelen die Kramer hekelt.
Concrete maatregelen die werken op Eredivisie-niveau:
- Vaste ‘firefighter’: één speler uit de as (meestal captain of controlerende middenvelder) die teammates wegsleurt bij conflictmomenten.
- Heldere protocollen na doelpunt of eindsignaal: eerst eigen vak, dan staf, geen solo’s richting tegenstander.
- Interne sancties bij provocerend gedrag: boete- en speelminutenbeleid gekoppeld aan kaartlast en herhaling.
Clubs die dit strak bewaken, houden focus op veldzaken: restverdediging bij een late corner, positiespel in de slotminuten en de mentale rust om keuzes te maken onder druk.
Sportieve en juridische gevolgen: KNVB kijkt mee
De aanklager betaald voetbal kan incidenten achteraf beoordelen aan de hand van tv-beelden. Provoceren, het uitlokken van confrontaties of verbaal grensoverschrijdend gedrag valt onder onsportief gedrag en kan leiden tot schorsing. Clubs riskeren bovendien boetes bij massale opstootjes en het niet in de hand houden van eigen spelers.
Sportief is de schade direct meetbaar. Schorsingen in een drukke periode betekenen schuiven in de as: de spits die corners wegkopt ontbreekt, de middenvelder die de balans bewaakt mist één of twee duels. Dat kost punten, zeker in een competitie waarin de verschillen tussen plek drie en acht klein zijn.
Daar komt de externe factor bij: arbitrage neemt ‘reputatie’ mee in spelmanagement. Teams met een recent dossier krijgen sneller groepswaarschuwingen, wat de drempel voor kaarten verlaagt in de volgende emotionele fase.
Wat Kramers kritiek zegt over de competitiecultuur
Kramers woorden raken een trend: de randzaken slokken te vaak de headlines op. Clubs investeren in data-analyse, veldbezetting en fitheid, maar verliezen nog te vaak punten door emotie-management. De Eredivisie maakt stappen in intensiteit en pressing, maar de volwassenheid in game management blijft achter.
De kloof met Europees voetbal zit niet alleen in snelheid of fysiek, maar in gedrag na beslissende momenten. Europese scheidsrechters sanctioneren direct en zonder omhaal. Een provocatie is een kaart, een massale sprint naar de arbiter kost een schorsing. Eredivisieclubs die die norm intern al toepassen, hebben voorsprong als het er buitenlands op aankomt.
Voor spelers betekent het meetbare winst. Minder kaarten en opstootjes levert meer effectieve speeltijd en ritme op, en dus meer rendement: meer sprints in minuut 85+, betere keuzes in de laatste pass en minder onderbrekingen die de pressing doden.
Reputatie, marktwaarde en kleedkamerdynamiek
Gedrag is ook marktwaarde. Scouts en sportdirecteuren kijken naar ‘availability’ en betrouwbaarheid onder druk. Een speler die in grote wedstrijden uit de bocht vliegt, kost wedstrijden en draagt volatiliteit de groep in. Kramers “twee griezels” is in dat licht meer dan een sneer: het is een waarschuwing over professionaliteit.
In de kleedkamer werkt het net zo. Elftallen verdragen één haantje, niet vier. Als een ploegleider zichtbaar corrigeert — en de club dat consequent ondersteunt — ontstaat rust in de hiërarchie. Dat vertaalt zich rechtstreeks naar het veld, in duidelijke rolverdeling en minder chaos in de slotfase.
Clubs die dit serieus nemen, koppelen gedragsdoelen aan prestatie-indicatoren: minder dissent-kaarten, kortere effectieve cooling-down na goals en directe verspreiding na fluitsignaal om opstootjes te voorkomen.
Vooruitblik: wat nu volgt
De betrokken clubs zullen interne gesprekken voeren en de beelden evalueren. Verwacht een strakkere lijn vanuit de staf: expliciete instructies voor viermomenten, rolverdeling bij spanningspieken en consequente sancties bij herhaling.
De KNVB kan de situatie beoordelen aan de hand van de tv-registratie. Als de aanklager een dossier opent, volgt snel duidelijkheid over eventuele schorsingen. Dat zou de personele keuzes voor de komende speelronde direct beïnvloeden.
Sportief is de opdracht helder: focus terug op voetbal. In een competitieronde met rechtstreekse duels in de subtop maken discipline en game management het verschil tussen één en drie punten. Kramers signaal is gehoord; nu is het aan de clubs om het te vertalen naar gedrag op het veld.