Valentijn Driessen adviseert PSV om de huidige basiself intact te laten. Volgens de voetbaljournalist werkt de gekozen formatie en personele bezetting onder Peter Bosz “gewoon goed” en is vasthouden het logische vervolg richting de komende topweken. Het advies komt op een moment dat PSV de lasten van Eredivisie en Europees voetbal moet balanceren, met beperkte trainingsdagen en veel reisbewegingen. Continuïteit in de startopstelling moet de automatismen borgen en het foutmarge laag houden.
De boodschap is helder: geen experimenten, wel verfijnen. Die keuze draagt directe gevolgen in zich voor de rolverdeling in de selectie en voor de manier waarop PSV wedstrijden probeert te controleren. Het management van belasting verschuift dan naar gerichte wisselmomenten en micro-rotatie, zonder de kernstructuur te doorbreken.
Waarom Driessen PSV oproept vast te houden aan de basis
De kern van Driessens boodschap draait om stabiliteit in patronen. PSV heeft onder Bosz vaste spelprincipes ontwikkeld: vroege pressing, directe diepte op de flanken en een middenveld dat passinglijnen openbreekt. Die principes renderen het best met spelers die elkaars loopacties en timing kennen.
Roteren om het rotaties een wil levert in een fase met twee duels per week vaak kwaliteitsverlies op, zeker in de eerste vijftien minuten na rust wanneer automatismen onder druk staan. Door de basis intact te laten, behoudt PSV controle in aanloop en uitbouwfase. Dat beperkt de momenten waarop tegenstanders in de omschakeling kansen krijgen.
De balans op het middenveld: Schouten, Veerman, Saibari als as
De as met Jerdy Schouten als slot op de deur en Joey Veerman als passer bepaalt het ritme. Schouten schermt de ruimte voor de centrumverdedigers af en bewaakt de restverdediging; hij maakt de keuze wanneer PSV doorschuift of juist het blok compact houdt. Veerman verzorgt de eerste verticale pass na balverovering en wisselt van tempo tussen opbouw en versnelling.
Ismael Saibari verbindt die twee functies met loopacties tussen de linies en druk op de baldrager bij verliesmomenten. Zijn rugdekking in de halfspace geeft de rechtsbuiten vrijheid om hoger te staan. In deze driehoek ligt PSV’s stabiliteit: de ploeg verliest zelden de bal in kwetsbare zones en kan direct counterpressen bij balverlies.
Luuk de Jong en de flanken: patronen die rendement opleveren
Met Luuk de Jong als targetman krijgt PSV een vast aanspeelpunt in de zestien en bij voorzetten. Zijn kaats op een inkomende middenvelder of wijd op de winger is een terugkerend patroon dat tegen compacte blokken openingen forceert. Dat werkt alleen als de bezetting eromheen consequent is: een dieplopende winger buitenom en een tweede speler aan de rand zestien voor de afvallende bal.
Aan de rechterkant levert Johan Bakayoko diepte en één-tegen-één dreiging, waardoor tegenstanders breed moeten blijven en de halfspace openkomt voor Saibari. Links zorgt het schuiven van de back voor overlap om de weak side aan te vallen. Driessens oproep tot vasthouden onderstreept juist dit soort automatismen die per linie in elkaar klikken.
Opbouw en restverdediging: Boscagli als spil, backs in rolvastheid
Olivier Boscagli is cruciaal in PSV’s eerste fase. Hij durft lijnbrekend in te spelen en fungeert als scharnier naar de zes, terwijl hij met zijn positie de counter afsnijdt. Met Schouten voor zich kan hij doordekken zonder dat de organisatie uit elkaar valt.
De backs moeten daarbij rolvast blijven: één back hoog voor breedte in de aanval, de andere ingedekt om restverdediging te garanderen. Dat patroon reduceert counters op de omslag en houdt PSV compact rond de middenlijn. Wanneer deze afspraken constant worden uitgevoerd door dezelfde namen, dwingt PSV tegenstanders tot lange ballen onder druk.
Wat dit betekent voor de kleedkamer en de concurrentiestrijd
Vasthouden aan een vaste basis creëert hiërarchie. Spelers kennen hun minuten en taken, waardoor de intensiteit in pressing en de timing van loopacties op elkaar zijn ingeslepen. Dat verhoogt het basiskwaliteitsniveau in topwedstrijden waarin details beslissen.
De keerzijde is dat bankzitters moeten wachten op gerichte invalbeurten en bekerduels om zich te laten zien. Hun impact wordt dan bepaald door specifieke scenario’s: voorsprong vasthouden, extra diepte zoeken of juist controle terugpakken. Voor de staf verschuift het managen naar duidelijkheid over rollen en communicatie over invalmomenten.
De boodschap van Driessen, letterlijk en de context
Driessen verwoordde zijn advies richting PSV kort en duidelijk. De journalist zette het scherp neer bij VoetbalPrimeur:
Werkt goed, moet de trainer aan vasthouden.
Die zin raakt de kern van een ploeg die draait op herkenbaarheid. In een drukke speelkalender is consistentie de grootste bondgenoot voor uitvoering onder hoge intensiteit.
Analyse: waarom dit PSV baat heeft bij continuïteit
PSV’s spel is afhankelijk van synchroon bewegen: druk op de bal, inschuiven van de zes, doorschakelen naar de halfspaces en directe bezetting van de box. Elk tandwiel beïnvloedt het volgende. Wissel je één tandwiel op de verkeerde plek, dan stokt de pressing of verdwijnt de aanvoer naar de spits.
Daarom werkt een vaste basiself als een vliegwiel. De ploeg herkent triggers voor drukmomenten en voor het temporiseren als de voorsprong er is. In Europa, waar tegenstanders sneller het midden blokkeren, levert die herkenbaarheid de halve seconde op die nodig is om onder druk uit te voetballen.
- Schouten borgt de restverdediging en bepaalt de pressinghoogte.
- Veerman verbindt opbouw en versnelling met diagonale passing.
- Saibari zorgt voor versnelling tussen de linies en counterpressing.
- De Jong structureert de aanvallende zone met kaats en afmaker.
- Wingers leveren diepte en breedte om de laatste lijn te rekken.
Scenario’s bij rotatie: fine-tuning zonder de ruggengraat te breken
Roteren kan, maar via positiespecifieke wissels in dezelfde rol. Een frisse flankspeler kan de intensiteit opvangen zonder het aanspeelpunt centraal te veranderen. Of een controlerende wissel op het middenveld houdt de restverdediging intact terwijl je loopvermogen toevoegt in de slotfase.
Wat niet werkt: gelijktijdig sleutelen aan de as én de flanken. Dat haalt het ritme uit de aanvoer en maakt PSV kwetsbaar voor counters door een wijd uit elkaar vallend team. Driessens advies adresseert precies dat risico.
Vooruitblik: cruciale weken vragen om duidelijke keuzes
PSV trekt met deze basis door naar een reeks duels waarin de ranglijst en Europese overwintering richting krijgen. De staf bewaakt belasting via trainingsdosering en gerichte invalbeurten, maar behoudt de ruggengraat. De bank zal minuten krijgen op momenten die tactisch logisch zijn, niet als breed experiment.
Beslissend wordt hoe goed de ploeg de standaardpatronen blijft uitvoeren onder vermoeidheid: counterpress direct na balverlies, snelle verplaatsing naar de weak side en zuivere voorzet- of cutbackmomenten op De Jong. Blijft die structuur overeind, dan draagt vasthouden aan de basis de ploeg door de topweken heen.