Ajax ligt opnieuw onder het vergrootglas na een kritisch stuk op SoccerNews.nl over de “ego’s” in de selectie. Het artikel vangt de stemming rond de club in één verzuchting: “Even serieus, mijn hemel…”, gericht op spelersgedrag dat botst met het teamplan.
Die analyse is relevant omdat Ajax midden in een heropbouw onder trainer Francesco Farioli discipline en taakuitvoering centraal zet. De vraag die nu op tafel ligt: belemmert individuele profilering het collectief precies op de momenten dat het rendement moet komen?
Ego’s bij Ajax: de kern van de kritiek
De strekking van de SoccerNews.nl-analyse is helder: te veel momenten waarop individuele keuzes de teamafspraken overrulen. Het gaat om zichtbaar gedrag op het veld — dribbels terwijl de paslijn open ligt, ongeduldige pogingen van afstand, geïrriteerde gebaren bij wissels — en om de uitstraling van spelers die status boven taak stellen.
“Even serieus, mijn hemel…”
Daarmee raakt het stuk aan een terugkerend aandachtspunt sinds Ajax aan een nieuw sportief traject werkt: consistentie ontstaat pas als elk elftalonderdeel dezelfde voetbalregels naleeft. Wie buiten het plan handelt, trekt gaten in de veldbezetting en maakt het elftal langer, precies wat tegenstanders willen in de omschakeling.
Wat dit betekent voor Farioli’s spelmodel
Farioli bouwt op compacte afstanden, duidelijke zones en pressing met collectieve triggers. Zijn model vraagt om wingers die zonder bal mee dekken naar binnen, middenvelders die aanspeelbaar worden tussen linies in plaats van op de bal te wachten, en backs die doseren zodat de restverdediging altijd minimaal 2+1 staat.
Wanneer ego’s het overnemen, ontstaan de breuken: een dribbel te veel aan de flank en de zes is geïsoleerd, een late drukzet door de spits en de rest zet niet door, een zwakke omschakeling na balverlies en de tegenstander speelt meteen in de rug van de backs. Dan ontstaan geen “individuele fouten”, maar patroonfouten — structurele lekken die steeds op dezelfde plekken terugkeren.
- In de opbouw: de bal moet vooruit via de vrije man; vastlopen aan de zijlijn breekt tempo en organisatie.
- In de pressing: de eerste lijn bepaalt de richting; wie te laat of half druk zet, opent diagonalen achter zich.
- In restverdediging: drie spelers achter de bal is de ondergrens; diepe backs zonder rugdekking zijn een uitnodiging tot counters.
De kleedkamer en rollen: wie zet de toon?
De aanvoerdersgroep is de seismograaf van elk topelftal. Als de leidinggevende spelers zichtbaar prioriteit geven aan teamafspraken — bijvoorbeeld door bij een kansrijke counter breed te blijven voor de tweede bal, of door in de slotfase nog een sprint te trekken om de backlijn te sluiten — volgt de rest vanzelf.
Ajax heeft daarbij een mix van internationals en doorstromers uit de jeugd. Die combinatie werkt alleen als status niet bepalend is voor minuten, maar uitvoering wel; dat is de enige valuta die in een nieuw sportplan telt.
- Trainingsprikkels: spelvormen met directe beloning/afstraffing voor omschakeling en restverdediging, zodat gedrag verankert.
- Feedbackcultuur: directe, korte coaching op het veld; geen ruimte voor theatrale reacties op wissels of instructies.
- Minutenverdeling: basisplaatsen koppelen aan taakdiscipline in plaats van naam of transferprijs.
Gevolgen in de Eredivisie en Europa
In de Eredivisie wordt het verschil in de top gemaakt in de “tussenwedstrijden” tegen subtop en laagvliegers, waar geduld, restverdediging en keuzediscipline belangrijker zijn dan flitsen. Puntenverlies daar komt zelden door gebrek aan kwaliteit, maar door detailfouten in organisatie en mindset.
Europees geldt hetzelfde, met nog minder marge: één slechte loopactie na balverlies en de tegenstander speelt door een open middenveld heen. Een Ajax dat als blok beweegt, verliest weinig terrein en krijgt de tijd om patronen in balbezit hun werk te laten doen; een Ajax dat op ego’s leunt, opent het veld en levert transities in tegenstanders hun krachtgebied af.
De consequentie is concreet: met strakkere taakuitvoering stijgt het rendement van de beste aanvallers vanzelf omdat de ploeg vaker in de zone van herhaling komt — meer tweede ballen, meer heroveringen hoog, meer keren de achterlijn halen. Dat is waar titels en Europese tickets worden verdiend.
Wat dit zegt over Ajax’ koers
De commotie rond “ego’s” legt de lat voor het hernieuwde clubbeleid. De afgelopen periode stond in het teken van herstel: duidelijke profielen, een consistente speelwijze en een kweekvijver die weer doorstroomt in het eerste. In zo’n traject passen geen vrijbrieven voor statussymbolen; profielen worden gekozen op geschiktheid voor rol en taak, niet op naam.
Door te selecteren op teamgedrag — pressing-energie, loopvermogen, balvastheid onder druk, en de bereidheid om zonder bal tactische meters te maken — beschermt Ajax zijn spelmodel. Spelers die daarin uitblinken, versterken elkaars waarde; het elftal wordt dan meer dan de som der delen, in plaats van minder.
De boodschap is daarmee tweeledig: het medialawaai is bijzaak, maar de onderliggende kern is hoofdzaak. Als het team die kern omarmt, volgt rust in uitvoering en voorspelbaarheid in prestaties.
Analyse: waarom dit debat precies nu oplaait
Het moment is niet toevallig. Een trainerswissel brengt nieuwe eisen, en precies in de fase waarin automatismen nog groeien, vallen individuele afwijkingen extra op. Dat voedt externe kritiek én interne urgentie.
Juist nu, halverwege een implementatieperiode, zijn de details doorslaggevend: afstand tussen linies onder 25 meter, pressing in golven in plaats van losse acties, en backs die alleen overlappen als de restverdediging staat. Elk “ego-moment” doorbreekt die logica en kost direct veldwinst of veldbalans.
De weg vooruit is dus niet cosmetisch, maar structureel: het gedrag op het veld moet het verhaal vertellen. Wie de planregels bewaakt, bepaalt de uitkomst.
Vooruitblik: de meetlat voor de komende weken
Ajax zal de komende weken zichtbaar toetsen op teamgedrag: minuten voor spelers die pressing, restverdediging en positiespel consequent uitvoeren; minder ruimte voor solistische keuzes die het elftal openbreken. Dat vertaalt zich in strakkere rotaties en duidelijkere rolafspraken per linie.
Op het veld wordt de meetlat simpel: lijnlengtes kort houden, na balverlies direct vijf meter vooruit, en in de eindfase de pass boven de dribbel kiezen als de structuur daarom vraagt. Wie dat volhoudt over negentig minuten, levert punten op zonder spektakelverlies.
Met de winterse beslismomenten in aantocht is de richting helder. Ajax kiest voor het plan boven het ego; alles wat dat versterkt, blijft, alles wat dat belemmert, schuift naar de rand. Daar valt het verschil tussen ruis en resultaat.